انتظار حسین کی فکشن نگاری. (Urdu)

Intizar Hussain's Fiction Writing. (English)
İntizar Hüseyin'in Öykü Yazarlığı. (Turkish)

The core and native literatures of the Indian Subcontinent were marginalized as a result of colonialism, and over time, the subcontinent's local people became embarrassed of their culture and avoided all references to it. The same colonial powers split Eastern literary traditions, which were all one prior to their arrival, into 'Classic Jatake Stories,' 'Katha Sart Sagar,' and 'Panjtantar' and Persian and Arabic traditions. It was not until Intizar Hussain's (1925-2016) writing career that these split Eastern literary traditions could be unified. Few writers before him could bring the traits of the five separated Eastern literary traditions into one piece of writing just as it used to be prior to colonialism. Hussain's literary style contains elements of parable and fables, occasionally veering to the surreal; his stories center on experiences of anxiety, pain, loss, and disorientation. Hussain's characteristic literary mood is clearly melancholic and pessimistic. There is a vivid sense of displacement and lack of direction in many of his short stories. Hussain expounds that wisdom and spiritual experiences are not the monopoly of any single religious tradition. This research paper analyzes the optimism behind Hussain's pessimistic fiction writing. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Hindistan Pakistan Alt Kıtası'nın kadim edebi ve kültürel gelenekleri sömürgeci güçler tarafından geri kalmış olarak nitelendirilmiştir. Böylece yerli halk zamanla bu edebi ve kültürel geleneklerini ya unutmuşlar ya da kullanmaya çekinmişlerdir. Batılılar bölgeye gelmeden önce Doğu'ya ait ortak anlatı gelenekleri olan "Katha Sarita Sagar", "Cataka Hikayeleri", Panch Tantra" gibi edebi ürünler Batılıların bölgeye gelmelerinden sonra yozlaşmaya uğratılarak Doğunun ortak mirası olmaktan çıkartılmak istenmiştir. İntizar Hüseyin bu kadim anlatı geleneklerini eserlerinin merkezi haline getirerek daha önce hiçbir yazarın yapmadığı bir Doğu Batı sentezi oluşturmuştur. İntizar Hüseyin Urdu Edebiyatının önde gelen öykü yazarlarından biridir. Yapıtlarında benzetmelere ve destanlara yer verir. Hikâyelerinde gerçek ile kurguyu büyük bir ustalıkla harmanlar. Öykülerinde acı, keder gibi duygular ile eşitsizlik, köklerinden ayrı olma, yurtsuzluk gibi temalar ön plandadır. Fabl türünde eğitici ve öğretici bilgiler veren Budist Cataka metinleri anlatılarını da öykülerinin bir parçası haline getirmiştir. Bilgelik ve manevi değerlerin tek bir dinin tekelinde olmadığı düşüncesiyle Doğunun tüm din ve inançlarına ait edebi ürünleri eserlerinde işlemiştir. Bu makalede İntizar Hüseyin'in öykülerinde var olan karamsarlık duygusunun arka planındaki umut duygusu ortaya çıkarılmaya çalışılacaktır. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Journal of Oriental Studies / Sarkiyat Mecmuasi is the property of Istanbul Universitesi Edebiyat Fakultesi and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)