Slaapdeprivatie in de vroege tienerjaren als voorspeller voor psychosociale problemen op 15- tot 16-jarige leeftijd bij Nederlandse jongeren. (Dutch/Flemish)

Sleep deprivation as a predictor for mental health problems at ages 15–16 in the Dutch population. (English)

Background: The aim of this study was to investigate the association between sleep deprivation at age 11–12 and mental health problems at age 15–16 in the Dutch population. We also explored if this association was sex dependent. Method: We used questionnaires from phase 4 and 5 of the Amsterdam Born Children and their Development (ABCD) study. We included 1.186 adolescents. Mental health problems were defined based on a self-reported total SDQ-score (Strengths and Difficulties Questionnaire), with a score ≥ 16 indicating problems. Parents who reported sleep duration of their child at 11–12 years less than 9 hours was defined as deprivation. Children with prolonged sleep duration (> 12 hours) were excluded. Results: There was a significant association (p = 0,048) between sleep deprivation and elevated SDQ-score (odds ratio 2,12 (95%-confidence interval 1,01–4,47; p = 0,048)) after controlling for sex, migration history, education level, major life events, family situation, financial situation and parental education. There was no evidence for sex dependency. Conclusion: Sleep deprivation at ages 11–12 seems to be a predictor for mental health problems at ages 15–16. Further investigation is necessary before national prevention programs can be designed. This study shows the importance of counseling individual teens for an adequate amount of sleep in daily practice. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Samenvatting: Achtergrond: Er is onderzocht of slaapdeprivatie bij Nederlandse kinderen van 11 tot 12 jaar kan voorspellen of er op 15- tot 16-jarige leeftijd psychosociale problemen ontstaan. Methode: De data betreffen 1.186 jongeren van het Amsterdam Born Children and their Development (ABCD)-onderzoek. Slaapdeprivatie werd gedefinieerd als een door ouders gerapporteerde slaapduur < 9 uur op 11- tot 12-jarige leeftijd. Kinderen met een verlengde slaapduur (> 12 uur) werden geëxcludeerd. Psychosociale problemen werden gemeten met de Strengths and Difficulties Questionnaire (SDQ), die jongeren zelf op 15- tot 16-jarige leeftijd invulden. Resultaten: Er was een statistisch significant verband tussen slaapdeprivatie en verhoogde totale SDQ-score na correctie voor geslacht, migratieachtergrond, onderwijstype, aantal ingrijpende levensgebeurtenissen, gezinssituatie, financiële situatie en opleidingsniveau van de ouder (oddsratio 2,12 (95%-betrouwbaarheidsinterval 1,01–4,47; p = 0,048)). Dit verband was niet anders voor jongens en meisjes. Conclusie: Slaapdeprivatie op 11- tot 12-jarige leeftijd lijkt een predictor te zijn voor psychosociale problemen op 15- tot 16-jarige leeftijd. Voor er een vertaalslag naar landelijke preventieprogramma's kan worden gemaakt, is verder onderzoek nodig. Desondanks wijst dit onderzoek op de noodzaak om als zorgprofessional slaapproblemen en slaapduur actief bespreekbaar te maken. Goede begeleiding en advisering rond leeftijdsadequate slaapduur kan psychosociale problemen mogelijk voorkomen. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of TSG: Tijdschrift Voor Gezondheidswetenschappen is the property of Springer Nature and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)